wszystkie projekty dofinansowane są z środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych
TURNIEJ WARCABOWY 2025
| Turniej Warcabowy w Łodzi – więcej niż sportowa rywalizacja 31 maja 2025 roku Łódzki Dom Kultury przy ul. Dowborczyków 18 stał się areną wyjątkowego wydarzenia – Turnieju w warcaby stupolowe o Puchar Senatora RP Krzysztofa Kwiatkowskiego organizowanego przez Klub Sportowy Niewidomych „OMEGA”. Choć na pierwszy rzut oka był to turniej sportowy, jego prawdziwa wartość kryła się w integracji, wspólnocie i przełamywaniu barier. Uroczyste otwarcie z sercem Wydarzenie rozpoczęła Wiceprezes Klubu, Pani Beata Bartłomiejczyk, która z serdecznością powitała zawodników i gości. Wzruszającym momentem było odczytanie listu od nieobecnego Prezesa Klubu, Sławomira Gruszkowskiego, przez jego wnuka – Dawida Gruszkowskiego. Następnie głos zabrali zaproszeni goście, którym wręczono oficjalne podziękowania – gest, który podkreślił wagę współpracy i wsparcia ze strony lokalnych władz i instytucji. Siedem rund emocji Turniej rozegrano systemem szwajcarskim – siedem rund, po dwadzieścia minut na zawodnika. Nad przebiegiem rozgrywek czuwał sędzia Pan Krzysztof Biernacki, który również ogłosił oficjalne wyniki. Atmosfera była pełna skupienia, ale i wzajemnego szacunku – każdy ruch na planszy miał znaczenie, a każda partia była okazją do pokazania charakteru. Nagrody, które mają znaczenie Dekoracji zwycięzców w kategorii kobiet i mężczyzn dokonali: Wiceprezes Beata Bartłomiejczyk, sędzię Krzysztofa Biernackiego, oraz Dawid Gruszkowski. Nagrody były nie tylko symboliczne: I–III miejsce: puchary; IV–VI miejsce: medale. Pozostali uczestnicy: medale za udział w turnieju. Dodatkowo: nagrody ufundowane przez Szkołę Policealną i Licealną COSINUS w Łodzi. Szczególne wyróżnienia otrzymali: Michał Ciborski – najlepszy zawodnik turnieju, uhonorowany Pucharem Senatora RP Krzysztofa Kwiatkowskiego oraz tabletem, a Grzegorz Pietrakiewicz – najstarszy uczestnik, który otrzymał Puchar Prezesa Klubu Sport, który łączy Ten turniej był czymś więcej niż tylko grą. Pokazał, że warcaby mogą być dyscypliną dostępną dla osób niewidomych i słabowidzących, a sport może być narzędziem budowania wspólnoty. Współpraca osób z niepełnosprawnościami, parlamentarzystów i lokalnych przedstawicieli władz to nie tylko gest – to fundament integracji społecznej. Zadanie wykonane w 100% Turniej zakończył się sukcesem organizacyjnym i społecznym. Był dowodem na to, że ograniczenia fizyczne nie muszą być przeszkodą w realizacji pasji, rywalizacji i budowaniu relacji. Klub Sportowy Niewidomych OMEGA po raz kolejny udowodnił, że warto inwestować w inicjatywy, które mają realny wpływ na życie ludzi. |
GALERIA Z TURNIEJU WARCABOWEGO 2025
OBÓZ REKREACYJNY „POWIDZ 2025”
| 1. Obóz Kajakowy „Powidz 2024” – aktywność, integracja i wakacyjna przygoda W dniach od10 do 20 czerwca 2024 roku nad malowniczym Jeziorem Powidzkim odbył się wyjątkowy obóz kajakowy, który zgromadził piętnastu uczestników z niepełnosprawnościami, pięciu opiekunów oraz ratownika-instruktora. Nad całością czuwał koordynator, który zadbał o bezpieczeństwo, organizację zajęć i dobrą atmosferę. 2. Zakwaterowanie i pierwszy dzień Uczestnicy przybyli do Powidza 10 czerwca, gdzie po wspólnym obiedzie zostali zakwaterowani w Powidzkim Ośrodku Sportu i Rekreacji – miejscu idealnym do wypoczynku i aktywności fizycznej. Wieczorem odbyło się zebranie informacyjne, na którym koordynator przedstawił wszystkich w plan dnia i zasady bezpieczeństwa. 3. Codzienna rutyna pełna energii Każdy dzień rozpoczynał się o 07:30 poranną gimnastyką na siłowni plenerowej. Po śniadaniu o 09:00, od 10:00 do 17:00 uczestnicy ruszali na wodę korzystając z wynajętego sprzętu pływającego-kajaków i rowerów wodnych, zawsze pod czujnym okiem ratownika. Po intensywnym dniu o 17:00 serwowano obiadokolację, a wieczory były czasem relaksu i integracji. 4. Wieczory pełne śmiechu i muzyki Po kolacji uczestnicy spędzali czas na grach planszowych – szczególną popularnością cieszyły się warcaby stupolowe; wspólne śpiewanie piosenek turystycznych. Te chwile sprzyjały budowaniu więzi, poczuciu wspólnoty i radości z bycia razem. 5. Dlaczego to ważne? Obóz w Powidzu był nie tylko okazją do aktywnego wypoczynku, ale także przestrzenią do integracji, przełamywania barier i budowania relacji. Pokazał, że sport i rekreacja mogą być dostępne dla każdego – niezależnie od ograniczeń i że wspólne przeżycia mają moc jednoczenia ludzi. |
GALERIA Z POWIDZA 2025
ZLOT TURYSTYCZNY W ŚWIETEJ KATARZYNIE 08–15.09.2025 R.
| 1. Ogólnopolski Zlot Turystyczny w Świętej Katarzynie – integracja, przygoda i piękno Gór Świętokrzyskich W dniach od ósmego do piętnastego września 2025 roku malownicza miejscowość Święta Katarzyna, usytuowana w województwie świętokrzyskim, w gminie Bodzentyn, stała się miejscem wyjątkowego wydarzenia – Ogólnopolskiego Zlotu Turystycznego z okazji Światowego Dnia Turystyki oraz Dnia Białej Laski. Przez siedem dni 33 uczestników, w tym dwudziestu beneficjentów z niepełnosprawnościami wzroku, ich opiekunowie, członkowie rodzin, koordynator oraz przewodnik. Wspólnie odkrywali urok Gór Świętokrzyskich oraz bogate dziedzictwo kulturowe tego regionu. 2. Zakwaterowanie i organizacja Bazą noclegową był przytulny ośrodek „Jodełka”, zapewniający komfort oraz bliski kontakt z naturą. Uczestnicy przybyli do ośrodka w godzinach południowych i zostali zakwaterowani. O godzinie 17:00 odbyła się obiadokolacja, po której koordynator zorganizował spotkanie informacyjne dla uczestników projektu. Dzień po dniu – turystyka i edukacja 8 września poniedziałek: Po obiadokolacji spacer grupy z przewodnikiem po miejscowości, obejmujący odwiedzenie Drewnianej Kapliczki św. Franciszka przy drodze na Łysicę. Obok kapliczki znajduje się źródło, uznawane przez wiernych za cudowne. Według tradycji, woda z tego źródełka leczy choroby oczu. W planie znajduje się również zwiedzanie Kaplicy Cmentarnej, nazywanej Kapliczką Żeromskiego, wzniesionej na początku XIX wieku. 9 września wtorek: O godzinie 10:30 wyjazd autokarem grupy z kijami Nordic walking z przewodnikiem na niebieski szlak prowadzący z Nowej Słupi na Łysą Górę. Trasa ta nosi nazwę Drogi Królewskiej na szczycie znajduje się Święty Krzyż. Zwiedzamy klasztor Ojców Oblatów, muzeum przyrodnicze Parku Narodowego. Powrót do ośrodka na obiadokolację, po której jest czas wolny gra w warcaby. bilard, wspólne śpiewanie piosenek. 10 września środa: O godzinie 10:00 wyjazd grupy autokarem do Ciekotach na zwiedzenie Centrum Edukacji i Kultury „Szklany Dom” oraz Dworek Stefana Żeromskiego, stamtąd szlakiem na górę Radostowom, którą Żeromski sam zdobywał wiele razy. Z tamtą pojechaliśmy do Kielc. Tam udaliśmy się szlakiem do rezerwatu przyrody Kadzielnia, który należy do ścisłych rezerwatów przyrody nieożywionej. Obszar zajmuje powierzchnię 0,6 ha i utworzony został w 1962 roku. Na uwagę zasługuje tu tzw. Skałka Geologów znajdująca się pośrodku nie funkcjonującego już kamieniołomu. Pasmo Kadzielni sięgające wysokości 295 m n.p.m. należy do Pasma Kadzielniańskiego. Potem udaliśmy się do Centrum geologicznego muzeum geologiczne na wolnym powietrzu. Spacerując po rezerwacie przyrody Wietrzenia, który znajduje się we wschodniej części miasta, mamy do czynienia z zapisaną w skałach historią rozwoju morza w okresie dewońskim czyli ok. 365-386 mln lat temu. Udaliśmy się również do Centrum Geoedukacji, by odkryć rekonstrukcję dna dewońskiego morza z niezwykłymi organizmami, które je zamieszkiwały na przestrzeni milionów lat. Specjalna kapsuła czasu zaś przenosi tutaj odwiedzających do czasu narodzin Ziemi, zapoznać się z historią geologiczną regionu. Jak zapewniają gospodarze centrum, wizyta w nim to świetny wstęp do lepszego zrozumienia geologicznego fenomenu Gór Świętokrzyskich, gdzie szczególne miejsce zajmują gołoborza, jaskinie czy dawne rafy koralowe. Powrót do ośrodka na obiadokolację, po której jest czas wolny gra w warcaby. bilard, wspólne śpiewanie piosenek. 11 września czwartek: Ze względu na deszczowy poranek, grupa z kijami Nordic walking z przewodnikiem wyjechała o godzinie 14:00 autokarem na zwiedzanie Jaskini Raj do której z parkingu przejście szlakiem. Długość trasy turystycznej w jaskini wynosi 180 metrów i rozpoczyna się w pawilonie, gdzie zorganizowana jest wystawa muzealna wprowadzająca turystów w tematykę krasu. Można zobaczyć tu znalezione w namulisku krzemienne narzędzia pracy człowieka neandertalskiego, zamieszkującego jaskinię ok. 50.000 lat temu, a także szczątki prehistorycznych zwierząt – mamuta, nosorożca włochatego, niedźwiedzia jaskiniowego – będących obiektem polowań i szukających w jaskini schronienia. W muzeum odtworzone zostało obozowisko rodziny neandertalskiej z trzema naturalnej wielkości postaciami. Z pawilonu, do wnętrza jaskini prowadzi sztuczna sztolnia o długości 21 metrów. Pełni ona rolę śluzy zabezpieczającej mikroklimat jaskini. Tuż za nią znajduje się obszerna Komora Wstępna łącząca trzy ciągi korytarzy jaskini. W górnej części komory usytuowany był otwór, którym odkrywcy dostali się do jaskini. Kolejna – Komora Złomisk – jest największą salą w jaskini. Widać tu ogromne głazy, które oderwały się od stropu, a później zostały pokryte naciekami. Na uwagę zasługuje kolumna naciekowa o nazwie Harfa, prześwitująca po podświetleniu. Następnie 40 metrowy, sztuczny tunel rozszerza się i przechodzi do Sali Kolumnowej 6, w której znajdują się pełne uroku kolumny naciekowe i stalaktyty, w ścianach liczne skamieniałości koralowców, zaś dno pokrywają jeziorka, misy martwicowe i pola ryżowe. Wielką rzadkością są pizoidy, czyli luźne nacieki w kształcie kulek, zwane perłami jaskiniowymi. Przerzucony nad niewielkim jeziorkiem mostek prowadzi do Sali Stalaktytowej. Występują tu setki stalaktytów w rożnych stadiach rozwoju na których występują stalagmity oraz nacieki zespolone, tworzące ciekawe formy, np. kolumnę naciekową zwaną pagodą. Kolejnym fragmentem jaskini jest Sala Wysoka ze stropem 8 metrowym ponad poziomem chodnika. Przechodząc dalej ponownie trafiamy do komory wstępnej, zamykając pętlę trasy turystycznej. Z stamtąd powrócili do ośrodka na obiadokolacja, po której był czas wolny na grę w warcaby, wspólne śpiewanie piosenek. 12 września piątek: O godzinie 10:00 wyjazd grupy autokarem do Chęcin zwiedzenie Zamku królewskiego. Stamtąd pojechaliśmy do Kielc. Zwiedziliśmy dawny Pałac Biskupów Krakowskich w Kielcach. Jest to jedna z najwspanialszych i najlepiej zachowanych rezydencji z epoki Wazów. W położonym w zabytkowej części miasta pałacu znajdują się oryginalne wnętrza z XVII i XVIII w. z unikatowymi elementami wystroju architektonicznego. Sanktuarium zajmuje trzy sale w południowo-zachodnim narożniku pałacu. Potem zwiedziliśmy Kielecką galerię malarstwa zawierająca wizerunki osobistości z XVII-XVIII w. oraz XIX-wiecznego malarstwa krajobrazowo-rodzajowego, m.in. dzieła: J. Szermentowskiego i W. Maleckiego. O randze galerii świadczą obrazy: J. Kossaka, J. Brandta, J. Chełmońskiego, O. Boznańskiej, S. Wyspiańskiego, W. Wojtkiewicza, L. Wyczółkowskiego, J. Malczewskiego, J. Pankiewicza. Galerii malarstwa towarzyszą piękne wyroby rzemiosła artystycznego: barokowe i rokokowe, wytwórni dalekowschodnich i europejskich, szkło polskie w stylu ArtDeco, najcenniejsze przykłady mebli z XVIII/XIX w. Powrót do ośrodka na obiadokolację, po której jest czas wolny gra w warcaby. bilard, wspólne śpiewanie piosenek. 13 września sobota: O godzinie 11:00 wyjazd grupy autokarem do Oblęgorka i przejście szlakiem do dworku H. Sienkiewicza. Po przyjeździe do ośrodka 10 osób z przewodnikiem poszło szlakiem na Łysicę-trasa piesza ze Świętej Katarzyny wydaje się być dużo ciekawszą opcją, z uwagi chociażby na kapliczkę Żeromskiego, kapliczkę Świętego Franciszka. Pozostała część grupy udała się szlakiem na zwiedzanie parku miniatur świata. Czas wolny gra w warcaby, przygotowanie repertuaru na ognisko. 19:00 odbyło się integracyjny wieczorek pożegnalny przy ognisku śpiewanie piosenek turystycznych i przeprowadzenie konkursów przygotowanych przez przewodnika z wiedzy o regionie świętokrzyskim. 14 września niedziela: Ze względu na deszczowy dzień o godzinie 11:30 grupa z kijami nornic walking z przewodnikiem udała się do muzeum minerałów. Po powrocie czas wolny. 15 września poniedziałek: po śniadaniu rozjazd uczestników do domów. 3. Wspólnota i dostępność Zlot był nie tylko okazją do poznania piękna regionu, ale przede wszystkim – do integracji. Współpraca osób pełnosprawnych z osobami niewidomymi na szlakach pozwoliła wszystkim aktywnie uczestniczyć w programie. Elastyczność organizatorów w obliczu zmiennej pogody była kluczowa – mimo zmian, zlot zachował pełną wartość edukacyjną i społeczną. Wypełnione ankiety ewaluacyjne staną się podstawą do planowania kolejnych edycji. Zlot w Świętej Katarzynie pokazał, że turystyka może być dostępna, inspirująca i pełna wartościowych doświadczeń – niezależnie od ograniczeń. |
GALERIA ZE ZLOTU TURYSTYCZNEGO 2025
